dysydent

dysydent: dysydent {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos I, Mc. dysydentncie; lm M. dysydentnci {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w systemach totalitarnych (szczególnie w komunizmie) człowiek jawnie przeciw stawiający się panującej ideologii i polityce partii (do której mógł zresztą kiedyś należeć), doznający z tego powodu represji': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dysydenci w Związku Sowieckim. Dysydenci z partii komunistycznej. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odstępca od dogmatów Kościoła panującego w danym kraju; różnowierca, innowierca' <łac.> {{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

dysydent — m IV, DB. a, Ms. dysydentncie; lm M. dysydentnci, DB. ów 1. «osoba otwarcie występująca przeciwko panującemu systemowi politycznemu i narażona z tego powodu na represje» 2. hist. «odstępca od dogmatów kościoła panującego na danym terenie; w… … Słownik języka polskiego
dysydencki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, dysydenckiccy, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. dysydent, zwłaszcza w zn. 1.: Pisma, książki dysydenckie. Wkrótce ruch dysydencki stanie się przestarzały. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias